تقدیم به مامان و بابای خوبم

دوستتان دارم

به سلامتی اونایی که به پدر و مادرشون احترام میذارن و میدونن تو خونه ای که بزرگترها کوچک شوند؛ کوچکترها هرگز بزرگ نمیشوند

چطور می شه در این ایام یادی از پدر و مادر نکنم این وبلاگ رو با یه بغض و غم زیادی مینویسم و میدونم که تینای عزیزم و لیلیان خوبم و پاییز مهربونم که این مطلب رو میخونن مثل من بغض میکنن . دوریه دیگه ...دوری و فراغ داغونمون کرده

پدرم هر وقت ميگفت "درست ميشود

تمام نگراني هايم به يک باره رنگ ميباخت

پدرم ، تنها کسي است که باعث ميشه بدون شک بفهمم فرشته ها هم ميتوانند مرد

 باشند پدر یعنی رنج........پدر یعنی کوه خدايا , بالاتر از بهشت هم داری ؟؟

براي زير پای پدرم میخواھم

بوسه بر دستان مادر خواهم زد

سرم را نه ظلم مي تواند خم کند

نه مرگ،نه ترس

سرم فقط براي بوسيدن دست هاي تو خم مي شود مادرم

فشار خون مادر بالاست

دلش اما هميشه (( شور )) مي زند براي ما

اشک‌هاي مادر , مرواريد شده است در صدف چشمانش

دکترها اسمش را گذاشته‌اند آب مرواريد

حرف‌ها دارد چشمان مادر ؛ گويي زيرنويس فارسي دارد

دستانش را نوازش مي کنم داستاني دارد دستانش

مادرم

تنها کسیی هستی که ميتوانم

"دوستت دارم"‌هایت را باور کنم

حتي اگربهم نگویی ...از مـــرگ نـــمـــیـــتـــرســـم مـــن فـــقـــط نـــگـــرانــم کـــه در شـــلوغـــی آن دنـــیـــا مــــــــادرم را پیـــدا نـــکنــم

وقتي پشت سر پدرت از پله ها مياي پايين و ميبيني چقدر آهسته ميره ، ميفهمي پير شده

وقتي داره صورتش رو اصلاح ميکنه و دستش ميلرزه ، ميفهمي پير شده

وقتي بعد غذا يه مشت دارو ميخوره ، ميفهمي چقدر درد داره اما هيچی نميگه

و وقتي ميفهمم همه موهاي سفيدش به خاطر غصه هاي منه ، دلم ميخواد بميرم

بغض تو گلوم آزارم میده نمیتونم خوب حرفامو بنویسم

امروز خیلی دلم برای مادر و پدرم تنگ شده.

برای بوسیدن صورتشان تنگ است

  برای دستان پیرشان تنگ است

  برای صدای مهربانشان تنگ است

  برای نگاه زیبایشان تنگ است

آمدم که نه تنهابگویم بلکه فریاد بزنم

دوستتان دارم

و همین جا و از ته دلم به مامان و بابای دوست داشتنیم میگم که بیشتر از هر کسی دوستشون دارم و منو بابت همه بدیا و دور بودنهام ببخشن از خدا بخاطر داشتن این فرشته های زمینی سپاسگزارمتا به حال بهشون نگفتم : دوستتون دارم ولی یک یک ناراحتیشون، تا مدتی حال و روزم رو دگرگون میکندیا یک کسالت ، دنیا بر سرم خراب می شود حرفهایشان را نگفته می دانم و خوب میدانم چه میخواهند بگویند و حال به خاطر غرور و احترام و عزتی که پدرم به من داد به خاطر  درس زندگی که پدرم به من آموختین این روزها چیزی که ذهنم رو مشغول خودش کرده، فکرم بوسیدن دستهای مردی ست که به وسعت همه دنیا دوستش دارم

  يادم باشد پدرم پير شده... مادرم گشته خموش... دل من گشته سياه... پدرم خنده به لب دارد و ما يادمان نيست چرا پير شده .  ياد آن مادر پير ياد پرواز در آغوش پدر  ياد من تنها نيست پره ياد آنهاست پره پرواز درآغوش پدر، پره لالايي يك مادر خوب . ياد من ياد فراموشي نيست بر دلم نغمۀ خاموشي نيست آري يادم باشد كه دلم پنجره بود و مي شكستند مرا، مي زدند سنگ مرا مي كشيدند مرا به فراموشي  

نقــاش خــــوبي نــــبودم... .. اما .. ايــن روزها... .. به لطـف شماها... .. انـــتظار را .. ديـــدني ميكــشـم ...مادر باران گریست درغم غربت من . به کجا باید رفت ؟به که باید پیوست؟ دل من خسته از این فاصله هاست، درغم غربت این گمشده دل . انتهای این راه به چه می انجامد?.؟

سالهاست که میگویندخوبترین سفرکرده ها می آیند از خوبترین جاها

 ما هم بهار می خواهیم

بهار بدون شما معنی نمیدهد برای من

شکفتن گل برای من هر صبح بی دیدار شما دیدار ندارد

طراوت بهار بی دیدار شما بهار ندارد

عزیزانم بهار را میخواهیم با دیدار شما

خیلی به دنبالتان میگردم نگو خود گم شده ام خبر ندارم

هر صبح را به عشق دیدار شما بیدار میشوم

شاید هم  ناراحتید از ندانم کاری های من

تینای عزیز پاییز مهربون شماها هم که غریب ترینید

لیلیان گلم و تینا و پاییز خوبم اینجا من نه شعر نوشه ام نه غزل

فقط میدونم حرف دل من حرف دل شما هم هست

بغضی در گلویم بود و چشمانم در اشک و...و فقط هی نوشتم